Ciepło sieciowe produkowane jest w elektrociepłowni lub ciepłowni i dostarczane za pomocą sieci ciepłowniczej do odbiorców.

 

W ciepłowni proces ten zaczyna się w kotłach, w których przy pomocy różnego rodzaju paliwa podgrzewana jest woda. Następnie trafia ona do wymiennika, gdzie oddaje swoje ciepło wodzie, która jest rozprowadzana w systemie ciepłowniczym.

 

W elektrociepłowniach ciepło powstaje w trakcie jednoczesnej produkcji prądu. Możliwe jest to dzięki stosowaniu m.in. turbin parowych przeciwprężnych. Turbina pozwala na uzyskanie wysokiego ciśnienia. Dzięki temu możliwe jest wykorzystanie powstałego ze skraplania wody ciepła. To właśnie to ciepło wykorzystywane jest do celów grzewczych. W zwykłych elektrowniach jest traktowane jako produkt uboczny – odpad.

 

Wyprodukowane w ciepłowni lub elektrociepłowni ciepło wykorzystywane jest do ogrzewania budynków, ogrzewania wody użytkowej i w systemach klimatyzacyjnych.

Ciepło produkowane jest w ciepłowni lub w elektrociepłowni i przekazywane do odbiorcy przez sieć ciepłowniczą, składająca się z sieci rurociągów, przepompowni oraz węzłów cieplnych do budynków, w których poprzez instalację grzewczą dystrybuowane jest do kaloryferów.

 

Sieć dostarcza bardzo gorącą wodę do węzłów cieplnych. Woda przepływa rurami preizolowanymi – ich osłona cieplna jest już umieszczona na rurze przed jej umieszczeniem w kanałach ciepłowniczych lub w ziemi. W węźle woda lub para o bardzo wysokiej temperaturze trafia do wymiennika, w którym do odpowiedniego – niższego poziomu – ogrzewana jest woda krążąca w systemie centralnego ogrzewania danego budynku czy firmy.

 

W węźle znajduje się też licznik ciepła, według którego rozliczane jest dostarczone ciepło. Wiele liczników nie wymaga bezpośredniego odczytu przez człowieka – przy pomocy fal radiowych może być odczytywana zdalnie i na bieżąco.

 

Ciepłownicy stosują zamknięte sieci ciepłownicze, które przy posiadaniu np. dwóch elektrociepłowni lub ciepłowni wzajemnie się uzupełniają, a w razie remontu czy awarii, zapewniają nieprzerwane dostawy ciepła. Sieć jest też monitorowana w sposób automatyczny – wychwytywane są nieprawidłowości w pracy węzłów cieplnych czy straty wody. W takiej sytuacji przedsiębiorstwo energetyki cieplnej reaguje natychmiast, co pozwala obniżyć straty i zapewnia niezawodność dostaw.

Ciepło sieciowe jest uważane za najbezpieczniejsze, najpewniejsze i najbardziej ekologiczne źródło ogrzewania.

 

Bezpieczeństwo

Ciepło jest najbezpieczniejszym sposobem ogrzewania, ponieważ jest absolutnie niegroźne dla zdrowia i życia użytkowników. Stosując ciepło sieciowe nie trzeba obawiać się zagrożeń, które niesie za sobą użytkowanie np. piecyków gazowych czy węgla. Jego użytkowanie nie stwarza zagrożenia wybuchem, pożarem czy zaczadzeniem, nie musimy obawiać się emisji groźnych pyłów i gazów.

 

Jego użytkowanie nie wymaga stosowania żadnych środków ostrożności, jest za to przyjazne i łatwe w obsłudze. Nie potrzeba do tego instalować żadnych zbiorników z gazem czy olejem, pieców lub kotłów, które wymagają szczególnych środków ostrożności i umiejętności obsługi. Dlatego ciepło sieciowe, poza tym, że jest najbezpieczniejszą formą ogrzewania pomieszczeń, jest również bezobsługowe.

 

Niezawodność

Ciepło pochodzące z sieci jest dostępne niezależnie od pory dnia i pory roku. O dystrybucję ciepła dbają zakłady energetyki cieplnej. Między innymi dlatego uważa się, że jest to najbardziej niezawodny sposób na ogrzewanie mieszkania.

 

Dla zwykłego użytkownika kaloryfera, niezależnie czy znajduje się on w domu, mieszkaniu czy w miejscu pracy, ważne jest również to, że to pracownicy zakładów energetyki cieplnej dbają o ciągłość dostaw ciepła, modernizują i remontują sieci. Korzystając z ciepła sieciowego musimy martwić się o okresowe przeglądy, szczelności instalacji i sprawność urządzeń grzewczych oraz wentylacji.

 

Wygoda polega również na tym, że nie musimy myśleć o terminach zamówień paliwa czy utylizacji odpadów np. popiołu. Dostęp do ciepła sieciowego pozwala też żyć bez obaw o przerwy w dostawach paliw konwencjonalnych tj. gaz.

 

System ten gwarantuje stałą wybraną przez użytkownika temperaturę niezależnie od tego czy akurat jest na urlopie, w pracy czy śpi. Wychodząc z domu mamy pewność, że gdy do niego wrócimy w zimny, styczniowy wieczór zastaniemy ciepłe mieszkanie i stałą temperaturę.

Dostępność

Ciepło sieciowe to najbardziej rozpowszechniony w polskich miastach sposób ogrzewania mieszkań, zakładów przemysłowych, instytucji użyteczności publicznej, centrów handlowych i usługowych. Sieci ciepłownicze, którymi ciepło dociera do odbiorców są systematycznie rozbudowywane i modernizowane dzięki czemu wzrasta efektywność dostaw. Ciepło sieciowe jest dostępne przez cały rok. Można z niego korzystać w porach przejściowych, czyli jesienią i wiosną, ale także w chłodne dni letnie. Dzisiaj to Klient decyduje, kiedy ciepło ma być dostarczane do jego budynku. Ciepło sieciowe charakteryzuje się dużą stabilnością cenową, co wiąże się z tym, że taryfy są zatwierdzane przez Urząd Regulacji Energetyki (URE), a na wysokość stawek nie mają wpływu wahania kursu walut czy też sytuacja polityczna.

 

Ekologia

Ciepło sieciowe ogranicza zanieczyszczenia powietrza pochodzące z indywidualnych kotłowni (tzw. niska emisja) w miastach. Proces produkcji podlega bowiem określonym normom środowiskowym i jest dokładnie kontrolowany. Warto także pamiętać, że najczęściej ciepło powstaje w procesie kogeneracji, który pozwala na jednoczesną produkcję ciepła i energii. W ten sposób oszczędzane jest 30% paliw potrzebnych do produkcji, a także ograniczana jest emisja CO2.

 

Bezpieczeństwo

Infrastruktura ciepła sieciowego podlega stałej kontroli dostawcy. Dzięki temu odbiorcy mogą się cieszyć ciepłem w swoich mieszkaniach bez względu na porę roku i dnia. Nad komfortem użytkowników czuwają eksperci, którzy przez całą dobę zapewniają odbiorcom pewne dostawy ciepła wytwarzanego w elektrociepłowniach tj. w zakładach umiejscowionych poza ogrzewanymi obiektami. Stabilność dostaw gwarantowana jest również przez efektywne wykorzystywanie rodzimych paliw. Zaopatrzenie miast w ciepło jest podstawowym obowiązkiem dostawców Ciepła sieciowego dlatego system ciepłowniczy należy do strategicznych elementów infrastruktury miast.

 

Wygoda/bezobsługowość

Dzięki kompleksowej i profesjonalnej obsłudze, odbiorcy ciepła nie muszą się martwić ogrzewaniem mieszkania. Prace serwisowe, remontowe i modernizacje, a także kontrole pomiarów urządzeń ciepłowniczych są w rękach specjalistów. Służby dostawcy oferują też całodobowe pogotowie ciepłownicze. Ciepło sieciowe to łatwość i czystość eksploatacji, bez popiołu i dymu, bez konieczności sprowadzania i magazynowania paliwa, bez dodatkowych kosztów związanych z konserwacją urządzeń.

 

Ekonomia

Ciepło sieciowe to gwarancja stabilności cen. Dynamika ich zmiany jest najniższa spośród wszystkich rozwiązań grzewczych w Polsce. To sprawia, że Ciepło sieciowe jest konkurencyjne cenowo zarówno dla budynków wielorodzinnych, jak i obiektów handlowych czy przemysłowych.

Wyłączasz światło, gdy wychodzisz z pokoju i zakręcasz kurek, gdy nie korzystasz z wody. To dość oczywiste zachowania w mieszkaniu. Trudniej jest być oszczędnym, gdy chodzi o ciepło. Ciepła przecież nie widać, łatwo więc niechcący korzystać z niego nieroztropnie. W efekcie, jak pokazują badania, żyjemy w przegrzanych pomieszczeniach. Marnujemy nie tylko ciepło i pieniądze, ale też zasoby naturalne. Możemy to łatwo zmienić.

 

Czy wiesz, że najzdrowsza temperatura w mieszkaniu to 20 stopni? Dla takiej temperatury projektowane są instalacje ogrzewające budynki mieszkalne. To wystarczająca wartość do komfortowego życia. Przy takim poziomie temperatury z jednej strony nie przeziębiasz się, a z drugiej nie przegrzewasz mieszkania. Niestety, większość z nas utrzymuje w pokojach wyższą temperaturę, najczęściej 22 stopnie. A wystarczy delikatnie skręcić grzejnik, żeby mieć pozytywny wpływ na środowisko i domowe rachunki.

 

Zatem nie marnujmy ciepła i ograniczajmy emisję dwutlenku węgla. Podczas gdy jako dostawcy ciepła przechodzimy przełomowe zmiany technologiczne, wymagające dużych inwestycji i czasu, jako użytkownicy już teraz możemy zmienić nasze nawyki, aby ogrzewać mieszkania, nie świat.

 

W jaki sposób możesz rozsądnie korzystać z ciepła systemowego?

Nie zasłaniaj kaloryfera
Gdy zasłaniasz kaloryfer, zakłócasz prawidłowy przepływ ciepła w pokoju. Dlatego urządzając mieszkanie, nie zakrywaj grzejników meblami i grubymi zasłonami. Zadbaj o prawidłową cyrkulację ciepłego powietrza w swoim mieszkaniu.

 

Zatrzymaj ciepło w pomieszczeniach wspólnych
Wspólne wcale nie znaczy niczyje. Zwróć uwagę, czy w częściach wspólnych budynku, drzwi i okna są dobrze zamknięte. Przez nieszczelności na klatce schodowej, w suszarniach i piwnicach, ucieka ciepło, przez co marnuje się energia potrzebna na ich ogrzanie. A za tę nieostrożność płacą wszyscy lokatorzy…

 

Nie susz odzieży na grzejnikach
Suszenie ubrań na kaloryferze także przyczynia się do marnowania ciepła. Postępując w ten sposób, zakłócasz obieg ciepła w pomieszczeniu i zwiększasz wskazania podzielnika nawet o 10%. Nie narażaj się na większe rachunki. Jeśli musisz, susz rzeczy w pobliżu grzejnika, a nie bezpośrednio na nim.

 

Zadbaj o szczelne okna
Ciepło marnujesz także, gdy ucieka przez szczeliny okien w Twoim mieszkaniu. Jeśli masz stare i nieszczelne okna, rozważ ich wymianę. Potraktuj to raczej jak inwestycję niż wydatek. Ponadto pamiętaj, żeby nie zasłaniać okien w słoneczny dzień. Promienie słońca w naturalny sposób ogrzeją Twoje mieszkanie. Z kolei w nocy, lepiej zasłonić okna. W ten sposób, częściowo je zaizolujesz i zapobiegniesz wychładzaniu mieszkania.

 

Obniżaj temperaturę gdy, jej nie potrzebujesz
Przede wszystkim zmniejszaj temperaturę tuż przed wyjściem z domu. Także w nocy możesz obniżyć ją do 18 stopni, co dobrze wpłynie na sen. Pamiętaj jednak, aby nie zakręcać kaloryferów całkowicie. Niskie temperatury utrzymywane przez zbyt długi czas sprzyjają powstawaniu grzybów i pleśni.

 

Stosuj ekrany zagrzejnikowe
Stosuj sprytne rozwiązania, by efektywnie korzystać z energii. Ekrany zagrzejnikowe pomogą Ci wykorzystywać ciepło w pełniejszym stopniu. Montuje się je zazwyczaj na ścianie za kaloryferem. Dzięki temu, ciepło dotychczas pochłaniane przez chłodniejszą powierzchnię, odbija się i wraca do wnętrza pomieszczenia. W ten sposób możesz zaoszczędzić do 5 proc. ciepła.

 

Korzystaj ze sprawnych grzejników
Nieodpowietrzony grzejnik nie ogrzewa pomieszczenia efektywnie, dlatego pamiętaj by zwracać na to uwagę. Z kolei jeśli planujesz naprawę lub wymianę kaloryfera, dobierz jego rodzaj i rozmiar do pomieszczenia, w którym ma działać. Za mały kaloryfer może nie ogrzać całej przestrzeni, za duży z kolei może przyczynić się do marnowania ciepła.

 

Kontroluj temperaturę w pomieszczeniach
Tam, gdzie nie potrzebujesz dużo ciepła, zmniejsz temperaturę. W sypialni możesz utrzymywać niższy poziom, np. 18 stopni. Z kolei w salonie w zupełności wystarczy 20 stopni. Łazienka to jedyne pomieszczenie, w którym może być cieplej, nawet do 24 stopni. Pamiętaj jednak, że przez większą część dnia łazienka i inne pomieszczenia są puste, ustaw wówczas niższą temperaturę. Ogrzewanie ich przez cały dzień jest marnotrawstwem.

 

Wietrz krótko, ale intensywnie
Dbaj o to, by ciepło nie uciekało z mieszkania, ale jednocześnie pamiętaj o systematycznym wietrzeniu. To niezbędne, żeby zachować w mieszkaniu odpowiednią cyrkulację powietrza i zapobiec powstawaniu pleśni i grzybów. Zanim rozpoczniesz wpuszczanie świeżego powietrza, zakręć kaloryfery. Po 10 – 15 minutach, zamknij okna, aby uniknąć wyziębienia pokoju. Po wszystkim, ponownie włącz ogrzewanie. W ten sposób podczas wietrzenia zużyjesz najmniej energii cieplnej. Samo wietrzenie mieszkania wpłynie dobrze także na Twoje samopoczucie.

 

Oszczędzaj ciepłą wodę
Sposobów na mądre korzystanie z ciepłej wody jest wiele. Możesz np. używać jednouchwytowych kranów z mieszaczem. W ten sposób unikniesz zbędnego ustawiania temperatury i ciśnienia. Możesz również zamontować perlatory lub po prostu zmienić swoje nawyki. Wybieraj prysznic zamiast kąpieli w wannie, a także zakręcaj wodę podczas mycia zębów lub golenia. Oczywiście najlepiej wprowadzić w życie wszystkie powyższe wskazówki.

1. Wiele osób uważa, że centralne ogrzewanie z sieci ciepłowniczej działa tylko w sezonie grzewczym. Rozpowszechniona jest też opinia, że dystrybutor ciepła wyłącza i włącza je w określonych miesiącach, a zwykły użytkownik nie ma wpływu np. na to czy ma ciepłe kaloryfery.

 

Fałsz! Ciepło sieciowe może być dostępne niezależnie od pory roku. Pojęcie "sezonu grzewczego" to już przeszłość. Dziś to my sami decydujemy, kiedy chcemy ogrzewać swoje mieszkanie. Wielu dystrybutorów oferuje "ciepło na żądanie". To znaczy, że w wielu miastach dostępny jest system, dzięki któremu w sytuacji, w której temperatura otoczenia spadnie poniżej określonej wysokości, ogrzewanie włączy się automatycznie, niezależnie czy zdarzy się to w styczniu, czy w lipcu. Wymaga to tylko założenia odpowiedniej aparatury w budynku.

 

2. Temperatura we wszystkich pomieszczeniach w mieszkaniu powinna być jednakowa.

 

Fałsz! Temperatura w mieszkaniu powinna różnić się w zależności od przeznaczenia pomieszczenia i indywidualnych potrzeb użytkowników. Uważa się, że optymalna temperatura w pokoju to 20 st., w sypialni 18 st., a w łazience 24 st. Jednak temperatury te powinny być dostosowane do naszego indywidualnego poczucia komfortu.

 

3. Nie powinno się zastawiać kaloryferów, a odległość od kaloryfera powinna wynosić ok. 1 m.

 

Prawda! Każda bariera między kaloryferem a użytkownikiem ciepła powoduje, że nie wykorzystujemy całego dostarczanego do nas ciepła. Dlatego nie powinniśmy zasłaniać niczym kaloryferów. Szafy, sofy czy zasłony blokują przepływ ciepła i ogrzewanie pomieszczenia. Meble powinny być ustawione w odległości przynajmniej 1 metra od kaloryfera.

 

4. Warto zainwestować w nowe okna, ponieważ zwiększy to efektywność wykorzystywania dostarczanego do nas ciepła.

 

Prawda! Inwestycja w nowe okna pozwala zmniejszyć wydatki na ciepło oraz zwiększyć efektywność wykorzystywania dostarczanego ciepła. Z badań termowizyjnych wynika, że najwięcej ciepła bezproduktywnie ucieka przez nieszczelne okna lub drzwi. Dzięki szczelnym oknom można zmniejszyć straty ciepła przez okna nawet do 50 procent, dlatego warto w nie zainwestować.

 

5. Ogrzewanie powinno być odkręcone na maksimum.

 

Fałsz! Obniżenie temperatury już o jeden stopień pozwoli uzyskać rachunki niższe o kilka procent. Taka zmiana nie jest odczuwalna przez nasz organizm. Podobnie warto obniżać temperaturę w nieużywanych pomieszczeniach oraz w pokojach, w których śpimy.

 

6. Nie mamy wpływu na wielkość rachunków za ciepło. Za ciepło płacimy przez cały rok.

 

Fałsz! Ceny, które płacimy za ciepło znajdują się pod kontrolą Urzędu Regulacji Energetyki. Zmiany cen wymagają zgody tego urzędu. Na cenę za ciepło składają się: koszt wyprodukowania ciepła ustalany przez producenta, opłaty za dostawy ciepła pobierane przez dystrybutora. Trzeba też pamiętać, że płacimy tylko za to ciepło, które zużyjemy. To, ile mamy zapłacić wynika, z liczników zainstalowanych w mieszkaniach. Oznacza to, że użytkownicy mają pełną kontrolę nad wydatkami. Możliwość stosowana automatyki pogodowej i regulacje termostatyczne pozwalają na racjonalne ogrzewanie mieszkania niezależnie od pory roku.

 

7. Mam dom jednorodzinny, więc nie mogę skorzystać z ciepła sieciowego.

 

Fałsz! Każdy budynek może zostać podłączony do sieci, nie muszą to być budynki wielorodzinne. To, czy możemy mieć dostęp do ciepła sieciowego uzależnione jest jedynie od przebiegu sieci ciepłowniczej i wydania warunków przyłączenia przez lokalnego dystrybutora ciepła.

 

8. Jestem deweloperem. Węzeł cieplny dla budynku wielorodzinnego jest droższy od kotłowni.

 

Fałsz! Wiele firm ciepłowniczych instaluje węzeł cieplny w budynkach na swój koszt, więc nie obciąża to ani budującego, ani kupujących mieszkania. Ważne dla kupujących są przyszłe rachunki za ogrzewanie – tu ciepło sieciowe jest konkurencyjne w stosunku do innych źródeł ogrzewania. Warto wziąć pod uwagę, że kotłownia węglowa to dla dewelopera strata miejsca, a dla mieszkańców zanieczyszczenia i dodatkowe koszty obsługi. Ciepło sieciowe umożliwia też stały dostęp do ciepłej wody użytkowej, co umożliwia likwidację uciążliwości związanych z eksploatacją piecyków gazowych.

 

9. Kupując nowe mieszkanie, nie muszę martwić się o to, w jaki sposób jest ogrzewane.

 

Fałsz! Kupując nowe mieszkanie poza takimi kryteriami jak: metraż, cena, lokalizacja trzeba tez zwrócić uwagę na standardy budynku, m.in. na sposób w jaki jest ogrzewane. Warto zwrócić uwagę na sposób ogrzewania budynku - czy w przyszłości nie będzie nastręczał nam zbyt wielu zmartwień i wydatków.
Ogrzewanie Twojego nowego mieszkania poprzez ciepło płynące z sieci daje Ci gwarancję niezawodnego i bezpiecznego sposobu ogrzewania. Nie będziesz musiał martwić się o dostawy ciepła, konserwację urządzeń oraz ich obsługę. Ogrzewanie budynku poprzez wspólną kotłownię naraża cię dodatkowo na udział w kosztach eksploatacji i modernizacji kotła. Ogrzewanie każdego lokalu poprzez piecyki gazowe, zwiększy Twoje rachunki, jest też bardziej niebezpiecznie. Wymaga również nakładów na konserwację urządzenia.
Bardzo ważne jest też, czy w mieszkaniu zamontowane są liczniki ciepła. Tylko w takiej sytuacji będziesz płacić za realne ciepło mieszkania i części wspólnych.
Najlepiej, w czasie podejmowania decyzji o zakupie mieszkania, zapytać osoby pracujące w punkcie obsługi klienta inwestycji o sposoby ogrzewania. Pamiętaj, że zakup mieszkania, zazwyczaj na kredyt, to dopiero początek kosztów, które będziesz musiał ponosić. Dlatego warto pamiętać o tym, by zapytać o sposób ogrzewania nowego mieszkania.

 

10. Sposób ogrzewania budynku, w którym mieszkam w ciepło nie ma znaczenia dla moich rachunków.

 

Fałsz! Sposobów na zaopatrywanie budynków w ciepło jest wiele jednak sposób jego dostawy pociąga za sobą różne koszty. Ciepło sieciowe jest jednym z najbardziej ekonomicznych źródeł ogrzewania. Jako jego użytkownik nie musisz martwić się o zakup paliwa, naprawę systemu, koszty jego modernizacji. Nie musisz więc ponosić dodatkowych kosztów, nie związanych z samą ilości ciepła, które zużyłeś.

 

11. Montując instalację ciepłej wody użytkowej zrujnują mi łazienkę.

 

Fałsz! Montaż instalacji ciepłej wody użytkowej nie rujnuje łazienki. Oczywiście kucie ściany jest niezbędne, aczkolwiek wykonywane jest w niewielkim stopniu. Zwykle uszkodzeniu ulegają nie więcej jak 2-3 kafelki. Osoba projektująca instalację ciepłej wody użytkowej wybiera najlepszą możliwą metodę poprowadzenia instalacji w budynku. Priorytetem jest jak najmniejsza ingerencja w budynek.

 

12. Wybierając ciepłą wodę użytkową i likwidując piecyk gazowy będę musiał zlikwidować kuchenkę gazową.

 

Fałsz! Podłączenie budynku do centralnej ciepłej wody użytkowej nie wiąże się z odłączeniem gazu w budynku. Jeśli mieszkańcy korzystali dotychczas z kuchenki gazowej wciąż będą jej używać w kuchni. Zdemontowany zostanie jedynie piecyk gazowy, podgrzewający dotychczas zimną wodę. Nie trzeba kupować nowych urządzeń, a jedyny wydatek, który jest jednorazowy, dotyczy samych prac instalacyjnych. Warto wiedzieć, że producenci ciepła i dystrybutor dofinansowują wymianę instalacji.

 

13. Za ciepłą wodę użytkową płaci się podwójnie.

 

Fałsz! Za ciepła wodę użytkową nie płaci się podwójnie. W przypadku wody użytkowej podgrzewanej ciepłem sieciowym płaci się za zimną wodę dostarczaną przez dostawcę tak samo jak dotychczas oraz za ciepło potrzebne do jej ogrzania, które jest produkowane w ciepłowni i dostarczane przez zakład.

 

14. Ciepła woda użytkowa jest niezdatna do picia.

 

Fałsz! Ciepła woda użytkowa jest zdatna do picia. To nie jest ta sama woda, która krąży w kaloryferach. To zimna woda wodociągowa z której korzystałeś dotychczas. Jest ona doprowadzana do budynku instalacją wodociągową, a następnie jest podgrzewana ciepłem z miejskiej sieci. Podgrzanie następuje w specjalnym urządzeniu zwanym węzłem cieplnym, który najczęściej usytuowany jest w piwnicy budynku.

 

15. Zanim z kranu zacznie lecieć ciepła woda, minie dużo czasu, a jej koszty będzie musiał pokryć mieszkaniec.

 

Fałsz! Tak się dzieje w przypadku piecyków gazowych. Potrzebny jest czas na rozruch urządzenia podgrzewającego wodę. W przypadku ciepłej wody użytkowej mamy do czynienia z sytuacją, w której ciepła woda stale krąży w instalacji. Różnicę dostrzegą ci, którym chociaż na chwilę zgasł piecyk gazowy, gdy brali prysznic. Chwilowa przerwa w ogrzewaniu wychładza wężownicę i trzeba od nowa czekać, aż woda zostanie podgrzana. W przypadku CWU ciepła woda popłynie natychmiast.

Audyt energetyczny

Założenia do projektu budowlanego zawierające wskazanie optymalnego rozwiązania dotyczącego termomodernizacji obiektu, szczególnie informacje na temat kosztów realizacji tego przedsięwzięcia oraz oszczędności energii, którą to przedsięwzięcie przyniesie. Niezbędny do uzyskania premii termomodernizacyjnej.

 

Automatyka ciepłej wody użytkowej

Elektroniczne i mechaniczne urządzenia pozwalające dostarczać ciepłą wodę z węzła cieplnego do mieszkań, bez potrzeby ingerencji człowieka.

 

Automatyka pogodowa

Część węzła cieplnego pozwalająca na dostosowywanie dostarczanego do mieszkań i biur ciepła do temperatury na zewnątrz.

 

Centralne ogrzewanie (C.O.)

System instalacji pozwalający na ogrzewanie budynków ciepłem uzyskanym z sieci ciepłowniczej lub własnego pieca w budynku.

 

Certyfikat energetyczny

To informacja na temat charakterystyki energetycznej budynku lub lokalu. Sporządza się go na podstawie oceny energetycznej budynku, po dokonaniu której następuje przyporządkowanie budynkowi klasy energetycznej. Dokument musi zostać przygotowany przez niezależnego eksperta – licencjonowanego audytora energetycznego.

 

Ciepłownia

Zakład produkujący wyłącznie ciepło poprzez podgrzewanie wody do wysokiej temperatury. Taki produkt trafia do przemysłu lub mieszkań.

 

Dostawca ciepła

Zajmuje się przesyłem i dystrybucją energii cieplnej – zwykle zakład energetyki cieplnej.

 

Elektrociepłownia

Zakład produkujący ciepło i prąd elektryczny w skojarzony ze sobą sposób.

 

Funkcjonalności węzła cieplnego

Z uwagi na funkcje/zadania węzła istnieje następujący podział na typy urządzeń:

 

1. jednofunkcyjne – centralne ogrzewanie lub ciepła woda użytkowa lub wentylacja;
2. dwufunkcyjne – centralne ogrzewanie i ciepła woda użytkowa lub centralne ogrzewanie i wentylacja lub wentylacja i ciepła woda użytkowa;
3. trójfunkcyjne – centralne ogrzewanie, ciepła woda użytkowa i wentylacja.

Sprzedawcy oferują najróżniejsze węzły. Urządzenia te najczęściej wykonywane są na indywidualne zamówienie, zgodnie z wymaganiami i potrzebami inwestora oraz lokalnymi warunkami techniczno-eksploatacyjnymi. Inne wykonywane są dla potrzeb domów jednorodzinnych, a inne dla dużych obiektów z rozbudowaną automatyką i instalacjami C.O., C.W.U. i klimatyzacją.

 

GJ (gigadżul)

Dżul (J) jest standardową jednostką energii. Gigadżul (GJ) to miliard dżuli, z kolei megadżul (MJ) to milion dżuli. Dżule i gigadżule powszechnie są zastępowana przez kilowatogodzinę (kWh). Jedna kilowatogodzina jest równa 3,6 milionom dżuli (3,6 MJ).

 

Grupa taryfowa

Grupa odbiorców, dla której stosuje się wspólny cennik.

 

Grupowy węzeł cieplny

Węzeł cieplny obsługujący więcej niż jeden obiekt.

 

Grzejnik (potoczna nazwa kaloryfer)

Wymiennik cieplny typu woda-powietrze – element układu ogrzewania pomieszczenia.

 

Instalacja wewnętrzna (odbiorcza)

Wszystkie rury i urządzenia od węzła ciepła do kaloryfera lub kranu z ciepłą wodą w mieszkaniu.

 

Kogeneracja

Wytwarzanie ciepła i prądu elektrycznego przy pomocy tych samych turbin w elektrociepłowni podczas jednego procesu technologicznego.

 

Licznik ciepła (ciepłomierz)

Miernik przepływającej energii cieplnej. Wskazuje, ile energii zostało dostarczone odbiorcy.

 

Moc cieplna

Ilość ciepła odebrana z nośnika w ciągu godziny.

 

Odbiorca

Każdy, kto otrzymuje lub pobiera paliwa bądź energię na podstawie umowy z przedsiębiorstwem energetycznym.

 

Odbiorca końcowy

Mieszkaniec domu ogrzewanego ciepłem z elektrociepłowni lub ciepłowni bądź firma, która korzysta z takiego ciepła.

 

Podzielnik ciepła

Czyli podzielnik kosztów ogrzewania. Służy do podziału kosztu ciepła, określonego na podstawie rachunków za ogrzewanie budynku, pomiędzy poszczególnych lokatorów wielorodzinnego budynku mieszkalnego. Jest montowany na kaloryferach.

 

Przedsiębiorstwo ciepłownicze

Przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się wytwarzaniem ciepła. Przedsiębiorstwo zajmuje się również przesyłaniem, dystrybucją oraz sprzedażą ciepła.

 

Przyłącze

Ta część sieci ciepłowniczej, która doprowadza ciepło do węzła.

 

Regulator

Urząd Regulacji Energetyki wypełniający zadania przypisane mu w prawie energetycznym.

 

Sezon grzewczy

Dawniej okres od późnej jesieni do wczesnej wiosny, w którym pracowały kotłownie lub ciepłownie i dostarczały ciepło do mieszkań i zakładów pracy. Obecnie nie ma takiego okresu – ciepło można otrzymywać praktycznie przez cały rok w zależności od warunków pogodowych.

 

Sieć ciepłownicza

Przesyłowa sieć rurociągów, którymi woda płynie do odbiorców – od źródła ciepła do węzła cieplnego.

 

System ciepłowniczy

Urządzenia i instalacje do wytwarzania, przesyłu i odbioru ciepła, które ze sobą współpracują.

 

Termomodernizacja

Są to działania mające na celu zmniejszenie zapotrzebowania i zużycia energii cieplnej w danym obiekcie. Zakres termomodernizacji, jej parametry techniczne i koszty, określane są w audycie energetycznym. Obejmuje zarówno modernizację systemów ogrzewania i wentylacji, jak i struktury budynku oraz instalacji doprowadzających ciepłą wodę. Najczęściej przeprowadzane działania to docieplanie ścian zewnętrznych i stropów, wymiana okien, wymiana lub modernizacja systemów grzewczych.

 

Termostat na grzejnik

Zawór odcinający lub otwierający dopływ ciepłej wody do kaloryfera w zależności od temperatury. Łatwe nastawianie umożliwia regulację temperatury w ogrzewanych pomieszczeniach. Termostat reguluje automatycznie ilość wody przepływającej przez grzejnik.

 

Układ pomiarowo-rozliczeniowy

Zespół urządzeń, służących do pomiaru ilości i parametrów nośnika ciepła, dopuszczony do stosowania przez określone przepisy. Jego wskazania stanowią podstawę do obliczenia rachunków za ciepło.

 

Urząd Regulacji Energetyki (URE)

Kieruje nim prezes, powoływany na 5 lat przez premiera. Prezes decyduje m.in. o taryfach energetycznych i cenie ciepła. Ustala je tak, by zrównoważyć potrzeby ludzi i firm energetycznych.

 

Węzeł cieplny

Instalacja dla budynku lub kilku budynków, pozwalająca zamienić ciepło dostarczane z elektrociepłowni lub ciepłowni, na to, które trafia do naszych kaloryferów i kranów. Oprócz wymiennika ciepła i ciepłej wody użytkowej wyposażony jest w automatykę, pozwalającą na pracę bez udziału ludzi oraz licznik dostarczonego ciepła.

 

Wytwórca ciepła

Elektrociepłownia lub ciepłownia – firma zajmująca się wytwarzaniem ciepła.

 

Zewnętrzna instalacja odbiorcza

Odcinek instalacji odbiorczej, który łączy grupowy węzeł cieplny lub elektrociepłownię bądź ciepłownię z instalacjami odbiorczymi w budynkach.

 

Podstawowe akty prawne:

 

Prawo energetyczne

Ustawa regulująca rynek energetyczny w Polsce. Ustala podstawowe prawa i obowiązki uczestników tego rynku. Ustawa określa zasady kształtowania polityki energetycznej państwa; zasady i warunki zaopatrzenia oraz użytkowania paliw i energii, w tym ciepła; działalności przedsiębiorstw energetycznych oraz określa organy właściwe w sprawach gospodarki paliwami i energią.

 

Rozporządzenie przyłączeniowe

Rozporządzenie Ministra Gospodarki ze stycznia 2007 r., które określa zasady pracy systemów ciepłowniczych.

 

Rozporządzenie taryfowe

Rozporządzenie Ministra Gospodarki z września 2010 r. regulujące zasady kształtowania i kalkulacji taryf oraz rozliczeń z tytułu zaopatrzenia w ciepło.